Vrijwilligerswerk Cambodja

Mijn laatste blog schrijf ik vanaf Bangkok airport, vanavond vlieg ik alweer naar huis en ik kan niet anders zeggen dan dat de tijd vreselijk snel is gegaan. Zoals jullie weten bestonden mijn laatste 2 weken in Cambodja uit vrijwilligerwerk doen bij het weeshuis. Een relatief klein weeshuis waar 17 kinderen wonen in de leeftijd 0 tot en met 18. Wij hebben vooral heel veel constructiewerk verricht en daarbij liters zweet kwijtgeraakt. Jemig, ik had geen idee dat het uberhaupt mogelijk was om zoveel te zweten!! Maar wat wil je, op 14 februari is de hele bovenverdieping van het huis afgebrand waardoor de kinderen nu genoodzaakt waren om buiten te slapen dus er was genoeg werk te doen door ons. We hebben onder andere ontzettend veel puin opgeruimd, wc's schoongemaakt, stapels bomen verplaatst maar het meest dankbare werk wat we hebben verricht is het maken van een doucheruimte voor de kinderen. Wij zitten te zeuren als we onder een koude douche moeten, maar zij moesten zich wassen in de meest ranzige rivier die ik ooit heb gezien. Als het echt niks wordt met mn leven kan ik altijd nog in de bouw gaan werken, na deze weken weet ik feilloos sement te maken, te metselen en zelfs te stuken! Lieve mensen, mochten jullie binnenkort een stukadoor in willen huren, geef hem een dikke fooi aan het eind wat het is verrekte zwaar werk!!! Naast alle uren contructiewerk was er (gelukkig) ook tijd om met de kids zelf te spelen, het leukste vond ik de middag waarop ze hun 'verkleedkleren' tevoorschijn toverde en zich helemaal op de vrijwilligers uitleefde. Aan het eind waren we stuk voor stuk net opgetogen kerstbomen/verdwaalde hippies (foto's volgen nog!)

Het weekend ben ik samen met 2 Nederlanders naar Phom Pehn geweest en samen met tuktuk driver Peter, die de oorlog zelf had overleefd gingen we naar de killingfields en de gevangenis S21(waar ze destijds alle hoogopgeleide mensen in opsloten en uiteindelijk vermoordden) We waren meteen gek op Peter en hij duidelijk ook op ons, hij bleef maar zeggen ' i love skinny white woman', nou dan was ie bij ons aan het goede adres!!!Ik zaldeze dag niet snelvergeten, mede dankzijPeter dieons zijn eigen verhaal heeft verteld, allerlei informatie heeft gegeven en ons heeftrondgeleid in de gevangenis.Ik heb daar ook een van de slechts 7gevangenen ontmoet die hetwelhebben overleefd, een bijzonder momentje dat gelukkig vastgelegd is op camera.De bezoeken aan de killingfields en s21 zijn absoluut niet leuk, maar ik begrijp nu wel veel beterwaarom het land zo is zoals het is en ben heelblij dat ik hetheb gezien.En iedereen dieook van plan is te gaan,maak een date met tuktuk driverPeter,echt een aanrader en ik heb tenslotte zijn nummer! ;)

Gisteren, na een uur durende rit op de motorbike (met giga backpack en al tussen de chauffeur zijn benen, geen probleem!) kwam ik aan bij de Thaise grens en heb ik heel de dag in de bus gezeten richting Bangkok. Nadat mijn taxichauffeur me heel Bangkok door had gereden, me massages en snoepjes begon te geven en ik steeds geirrieerder en stiekem ook wel een beetje bang werd kwam ik na 2 uur eindelijk engelukkigstill a liveaan bij mn hotel. Ik had een luxe hotelgeboekt (mezelf alvast een cadeautje voor mijn verjaardag gegeven....) en heb vandaag heerlijk aan hetzwembad doorgebracht. Ik vlieg zo naar Cairo en vanaf daar naarAmsterdam. Ik moet zeggen dat ik Azie met dubbele gevoelens verlaat, ik heb heel veel zinom iedereen weer te zien, maar aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik nog lang niet klaarben...Zo staan Laos en Vietnam nog opmn verlanglijstje en ook de Thaise eilanden komen een volgende keer aan de beurt! Dit wasdan mijn eerste (heel erg geslaagde) reis, maar zeker niet mn laatste!!!

Introductieweek Cambodja

Ik wist niet dat het kon, maar er is een land ter wereld dat zo je wil nóg platter is dan ons kikkerlandje; Cambodja! In dat opzicht kun je je als Nederlander hier prima thuisvoelen, toch was het voor mij echt even wennen de eerste week in dit nieuwe land. Meteen toen ik mijn eerste stappen over de grens had gezet merkte ik het enorme verschil met Thailand. Onder andere een slechtere weg (en dat terwijl deze net nieuw is aangelegd, moet je nagaan hoe slecht het daarvoor moet zijn geweest!) Maar niet alleen de infrastructuur is nog ver onderontwikkelt, eigenlijk staat alles aan het begin van een hele lange weg naar beter...

Deze drie weken verblijf ik Samraong, een plaatsje dat in het gebied ligt waar het Khmer regime het langst heeft geheerst. Heel bijzonder was dan ook mijn bezoek aan Anlong Veng, waar de huizen van Ta Mok staan (Ta Mok = één van de grootste leiders van het Khmer regime) Daarnaast hebben we ook het graf van Pol Pot (een andere grote leider) bekeken en beide vond ik heel indrukwekkend. Je merkt goed dat dit landnog steedsde gevolgen van het Khmer Regime ondervindt,de gemiddelde leeftijd in Cambodja is bijvoorbeeld heel laag doordat destijds één derde van de bevolking is vermoord. Voordat ik hier heen kwam wist ik eerlijk gezegd niet heel veel over deze periode maar ik ben tijdens deze week heel geinteresseerd geraakt. Volgende weekend ga ik een lange reis afleggen om de Killing Fields te kunnen zien en ik lees er zelfs boeken over in het Engels (Ja pap en mam, doe ik toch nog wat aan mijn Engels in m'n gapyear!!)

Het kennis maken met de Cambodjaanse manier van autorijden was ook een onvergetelijke ervaring. We waren met 8 personen en slechts één taxi,hier de normaalste zaak van de wereld en dus geen probleem. Met 3 personen voorin en 5 personen op de achterbank begon ik aan een uur durende autorit from hell. Ondanks het feit dat ik zowelin mijn armen en benen geen gevoel meer had als gevolg van pletting door andermans ledematen heb ik het overleefd enben ik weer een ervaring rijker. Het meest bizarre was nog dat de politie ons op de heenweg zonder probleem doorliet en slechts een beetje verbaasd keek, wellicht ook omdat hij nog nooit zoveel blanken bij elkaar had gezien. Toen er op de terugweg alleen 2 personen achter het stuur zaten (ongelooflijk!) werd het politielief toch ook iets te gek. Maar wat maakt het ook uit, dan krijg je een boete van3 dollar (wat nog altijd goedkoper is dan 2 taxi's inhuren) en vervolgens mag je op precies dezelfde manier verder rijden!

Ik heb de afgelopen tijd al heel wat tempels gezien maar deze week mochten we hem niet alleen bekijken, maar voor de veranderingook schoonmaken voor de monniken en hebben we gezien hoe en waar zij wonen. Als Europeaan is het lastig om hun levenswijze te begrijpen maar om ons iets meer in hen te kunnen verplaatsen hebben we een ochtend met ze meegelopen. De monniken gaan elke ochtend op pad voor hun eten, ze leggen dan een route door de stad af en stoppen bij verschillende huizen waar de bewoners hen eten of geld geven. Deze 1.5 uur durende tocht leggen ze af op blote voeten en wij dus ook! Ik kan jullie vertellen dat het geen pretje was en na deze belevenis waardeer ik mijn birkenstocks nog meer!

Na een week in een dorp te hebben geleefd waar echt helemaal niets te doen is en waar iedereen weer enorm van je opkijkt (overal waar jekomthoor je; Hellooo helloooo Miss, lopen de kinderen achter je aan en moet je zoveel zwaaien dat ik me af en toe net de koningin voel) is het fijn om even in een grote stad als Siem Reap te zijn. Vandaag hebben we Angkor Wat bezocht, het grootste tempelcomplex van de wereld en het was echt inmens. Gelukkig hadden we een tuktuk ingehuurd om ons rond te rijden want anders hadden we nooit zo veel kunnen zien. Het was heel mooi en indrukwekkend maar het is nu officieel; ik ben TEMPELZIEK!!! Morgen keren we terug naar Samraong want maandag begint het echte werk; helpen in het weeshuis. Ik kijk er heel erg naar uit om aan de slag te gaan want ze kunnen daar niet genoeg hulp gebruiken! Tot volgende week!

Leven bij de Akha stam, Chiang Mai&Bangkok

De Ahka hilltribe stam, mensen waar de gewone Thai op neerkijkt, de stam die zijn eigen Akha taal heeft en waarvan de meeste ook geen woord Thai kunnen spreken. Mensen waar de overheid niets voor doet, de koning heeft hen enkel een stuk grond gegeven om te leven maar elk moment kan besluiten dat ze het land uitmoeten. In mijn ogen hele lieve, en bijzondere mensen waarmee ik 2 heel leuke weken heb beleefd.

We verbleven het grootste deel van de tijd op het 'akha kamp' en ik moest wel even slikken toen ik de accomodatie zag, een hut met een flinterdun matras op bamboestokken, een wc zonder doortrek en de douche was een bak water. Gelukkig went alles heel snel en vond ik het na een paar dagen zelfs raar dat ik het in het begin toch niet zo heel leuk vond...

Om te kunnen begrijpen wat het doel van dit Hilltribe project was zal ik het zo kort mogelijk proberen uit te leggen. Steeds meer jongeren van de Akha stam trekken naar de grote steden om daar een baan te vinden voor een betere toekomst. Langzamerhand krimpt de Akha bevolking dus en als het op deze manier verder gaat zal deze stam uitsterven. Daarnaast zal er dan ook vrij weinig overblijven van hun cultuur omdat er niets op papier staat geschreven, ook niet hun taal. Om te voorkomen dat we over jaren niet eens meer weten wie de Akha mensen waren heeft een van hen samen met zijn ouders dit project opgericht. Wij als vrijwilligers hebben in de 2 weken gewerkt aan een kamp dat er voor moet zorgen dat er meer over deze stam bekend wordt en ze meer aandacht krijgen. Op den duur zal dit project ook meer banen voor de locals kunnen creeren, hoe meer vrijwilligers er namelijk deelnemen,hoe meer geld er binnen komt waardoor de oprichter meer mensen een salaris kan bieden.

Het werk wat we hebben gedaan (muren bouwen, honderden emmers zand verplaatsen en ga zo maar door) was fysiek bet zwaar, vooral in deze hitte en vaak gingen we al rond een uur of 8 naar bed toe. Het met intensieve in de eerste week was denk ik de trekking. Van s'ochtends vroeg tot 5 uur smiddagshebben we door de jungle gelopen met enorme blaren. Wat alles goed maakte was de hot spa aan het eind van de tocht, een bad met gloeiend heet water uit de grond, het stonk een beetje naar ei maar ik vond het wel heel bijzonder dat zoiets uit de natuur kan komen.

Het weekend heb ik doorgebracht in de stad Chiang Rai samen met 2 Nederladse meisjes, het was fijn om na en week zo afgelegen te zitten even in de bewoonde wereld te zijn. We hebben dan ook flink genoten van de Thaise massages, een normaal bed en de gezellige drukte van een stad.

De tweede week vond ik nog leuker dan de eerste, misschien omdat ik een beetje was gewend aan het totaal andere leven dat deze mensen heben maar ook omdat ik twee nachten bij Akha gezinnen heb geslapen en hun leven heb mogen lijden. Zo ben ik met een houten mand op mijn rug die leunde met een band op mijn hoofd het bos ingegaan om hout te hakken zodat zij weer konden koken, hebben we een varken geslacht (en natuurlijk meteen daarna gegeten!) en mochten we ons verkleden in hun traditionele Akha kleding. Bijzonder is dat ze niets in hun huis op slot doen behalve de kast met deze kleding. Ze zijn er echt trots en heel zuinig op. Ondanks dat we elkaars taal niet spreken en ze geen woord Engels kunnen hebben we het toch heel gezellig gehad door met handen en voeten en tekeningetjes te communiceren. Alle mensen die ik daar heb ontmoet waren zulke lieverds dat je ze nog mist als je weg bent!

Op de laatste dag kwamen alle mensen uit het dorp naar het kamp voor de ceremonie. De vrijwilligers moeten iets koken van hun eigen nationaliteit (heel grappig om die mensen friet te zien eten met stokjes!) en voordat we mochten eten moest iedereen, in volgorde van oud naar jong een ritueel afleggen. Dat gaat als volgt: Je krijgt een hap eten in je mond geduwd, gevolgt door een shot veeeel te sterkte whisky en vervolgens doen zo'n 7 mensen een armbandje bij je om die je moet laten zittentot het uit zichzelf afvalt (de ene helft van mijn arm kan dus niet meer bruin worden door al die bandjes!) Al dit zou je moeten beschermen als je de Akha village verlaat.

De volgende dag afscheid genomen van alle lieve mensen en afgereisd naar Jasmijn in Chiang Mai, daar hebben we heel wat leuke dingen gedaan, onder andere op z'n hollands de stad per fiets verkend. Inmiddels zitten we alweer een paar dagen in Bangkok en hebben we ontzettend veel gezien en gedaan. In het hoogste gebouw van Thailand slapen was echt een belevenis, zulke luxe had ik nog nooit meegemaakt (denk aan een golfbaan en zwembad op het dak, een sportschool, sauna's, een schoonheidssalon en ga zo maar door, lekker over de top dus!)

Naast dat we de culturele hoogstandjes van Bangkok hebben bezocht, zoals the grand palace, china town en de floating markets, wilde we ook de andere kant van Thailand bekijken, namelijk de enorm grote sexindustry die hier is. We zijn naar een van de grootste redlight districten geweest en hebben onze ogen daar uitgekeken. Het is natuurlijk vreselijk wat daar gebeurd en moet je het eigenlijk niet willen zien maar toch ben ik blij dat ik het wel heb gezien omdat dit helaas ook een groot deel van Thailand uitmaakt.

Morgen reis ik alweer naar Cambodja en ik ben heel benieuwd hoe dat gaat worden. In ieder geval heel anders dan Thailand, dat is een ding dat zeker is! (als) ik daar internetmogelijkheden heb zal ik jullie op de hoogte houden!!

xxxxxx

Een week tussen de olifanten....

Thailand, het land waar tot 1916 de olifant het nationale wapen was, het dier wat je naast foto's van de koning overal terug ziet langs de wegen envoor tempels en het dier dat op alle souvenirs wordt afgebeeld. Deze week heb ik dit immens grotebeest niet vanaf een plaatje mogen bewonderen maar heb ik 5 dagen in het plaatsje Wang Thong tussen, naast en op ze gezeten.

Het resort waar de olifanten leven is in 2000 opgericht door een Thaise man die 4 olifanten heeft gekocht uit de entertainmentbusiness(en ze daarmee ook heeft gered van hun ondergang want de meeste dieren in die wereld zijn niets meer dan een toeristenattractie en worden slecht behandeld) Inmiddels bestaat de groep uit12 olifanten en lijden ze een heerlijk leven in de vrije natuur waar ze ontzettend goed worden verzorgd door hele lieve Thaise mensjes. Na een zwangerschap van 2 jaar (blij dat ik geen olifant ben!!) vindt er volgende maand gezinsuitbreiding plaats en zijn ze als alles goed gaatvanaf dan met z'n 13en!

Het gaafste van deze week was het rijden op de olifanten, ze zijn zo ontzettend groot en dat besef je eigenlijk pas echt goed als je bovenop ze zit. Toch merk ik aan mezelf dat ik wel snel verveeld raak en na een tijdje had ik het dan ook wel gezien met de olifanten eten geven, wassen en ze bekijken. Het leven van een olifant is toch vrij eenvoudig, eten, staan, poepen, nog meer eten en daar blijft het ook wel bij.... Voor mij was een week tussen de olfianten dan ook genoeg, en het fascineerd me dat de verzorgers van het resort dit365 dagen per jaar doen. Ik als Europeaan waar we een leven lijden waarin er zo ontzettend veel moet en het liefst zo snel mogelijk kan het leven van hen zo slecht voor me stellen. Het enige wat zij hebben is een hutje in elkaar geknutseld van een aantal platen en elke dag, van s'ochtends vroeg tot s'avonds laat verzorgen ze de olifanten. Ze leven in zo'n kleine wereld waarin ze niets anders aan hun hoofd hebben dan het wel en wee van hun beesten en verder maken ze zich nergens druk om. Gedurende de week heb ik echt respect voor deze mensen gekregen en ik vind dat ze een enorm speciaal, maar naar mijn mening ook vrij geisoleerd leven lijden. Ik vond het heel bijzonder om te zien.

We hebben de olifanten niet alleen eten gegeven, we zijn ook zelf eten voor hen gaan hakken en rapen. Maar liefst 1000 kilo aan annanasstruiken hebben we bij elkaar gesprokkelt, best zwaar werk in 35 graden met de brandende zon op je. Moet je je voorstellen dat de Thai dit werk doet in een totaal bedekt lichaam omdat ze er alles aan doen om zo wit mogelijk te blijven. Als je in de supermarkt kijkt zijn 9 van de 10 bodylotions ook whiteningcremes en ze verkopen hier zelfs factor 98 als zonnebrand!!Wij daarentegen hebben een aantal middagen flink liggen bakken aan het zwembad. (Zo zie je maar, mensen willen altijd het tegenovergestelde van wat ze hebben, heb je krullen dan wil je stijl haar, heb je bruine ogen dan wil je blauwe ogen en zo wil de Thai wit zijn en wij juist zo bruin mogelijk....)

Wij sliepen (helaas) niet in het luxe resort maar 30 minuten er vandaan in een riete hutje zonder slot op de deur en hadden we een douche en wc waar bruin slootwater uitkwam. Niet erg aantrekkelijk om daarmee je haren te gaan wassen maar gelukkig konden we douchen bij het zwembad!! Het was wel echt een ervaring om in zo'n hut te slapen waar we een enorm gezelschap van dieren hadden. Van insecten tot aan salamanders, ratten en enorme spinnen (ongeveer zo groot als m'n handpalm) Gek genoeg was ik helemaal niet bang en heb ik elke avond heel lekker geslapen onder mijn beschermende klamboe, dat gaf namelijk wel een heel veilig gevoel tegen alle beesten!! Zo primitiefleven bevalt me eigenlijk steeds beter en ik denk dat ik best erg moet gaan wennen in Nederland aan alle luxe die we hebben.

Tijdens mijn tweede week in Thailand heb ik het dus ook heel erg naar mijn zin gehad! Dit weekend blijf ik in Singburi en ga ik misschien een fietsje huren om de stad te bekijken, s'avonds naar de nachtmarkt en mezelf een beetje opladen voor het hilltribe project. Maandag reis ik in zo'n 10 uur af naar het noordelijkste puntje van Thailand om daar voor twee wekenmet een Thaise stam te gaan leven. Tijdens die 2 weken zal het leven nog primitiever worden en zal van kunnen internetten geen sprake zijn, mijn eerst volgende mogelijkheid om een blog te kunnen plaatsen zal dus pas over een tijdje zijn! Tot dan en veel liefs en sterkte met de kou in Nederland!! xxxx

De introductieweek!

Om te beginnen wil ik zeggen dat ik het super leuk vind dat zoveel mensen mijn verhalen lezen en ik wil jullie bedanken voor alle reacties, heel leuk om te lezen vind ik!

Mijn eerste week in Thailand is echt voorbij gevlogen. Toen ik aankwam op het vliegveld werd ik ontvangen door iemand van de reisorganisatieen al snel waren er nog 3 Nederlandse meisjes aangekomen waar ik ook de eerste week mee op de kamer heb geslapen.

Ik ben dan wel 'alleen' naar Thailand gekomen maar zo voelt het helemaal niet. In het Twinhouse, het 'vrijwilligershuis' zijn ontzettend veel mensen en voornamelijk Nederlanders en Zweden. We hebben een hele gezellige groep en het lijkt alsof ik de meeste mensen al veel langer ken dan slechts één week.

Het eten is hier elke dag veel te lekker, ik ging naar Azië met het idee dat ik broodmager terug zou komen maar dat idee moet ik (helaas) bijstellen. Elke dagstaan er zowel in de ochtend, middag als in de avond een lopend buffet voor ons klaar met de meest heerlijke gerechten. Dat in combinatie met het spotgoedkope eten in de supermarkt en langs de straat maakt dat ik het liefst de hele dag door zou willen eten..

Maandag begon onze introductieweek waarin we ontzettend veel in hebben gedaan! Ik zal niet alles van dag tot dag beschrijven maar jullie toch een indruk proberen te geven hoe mijn week eruit zag.

Om te beginnen was het een hele leuke week, natuurlijk konden de tempelbezoeken niet ontbreken (ben nu (al) een beetje tempelziek) maar daarnaast hebben we ook veel andere activiteiten gedaan. Zo heb ik onder andere Thaise les gekregen, Thaise maaltijden bereid, een school bezocht, olifanten gevoerd, armbandjes gemaakt met 2 Thaise vrouwtjes en we hebben ook een middag lekker aan het zwembad gelegen.

Omdat we zo veel dingen hebben gedaan deze week weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik allemaal moet vertellen, maar een van de leukste momenten vond ik het bezoek aan de monkeytempel waar er wel 3 apen op me zaten en mn hoofd zaten te vlooien. Daarnaastben ik, de persoon die in de zee altijd panisch is voor vissen, vrijwillig in een bak met 300 visjes gaan zitten. Ik kon heel moeilijk relaxen met al die hongerige beestjes knabbelend aan mijn benen en tenen, maar eerlijk is eerlijk, mijn voeten hebben nog nooit zo lekker zacht gevoeld!!

We zijn dit weekend met een groep naar Bangkok gegaan en daar heb ik sprinkhaan gegeten en het smaakte nog best goed ook! Misschien waag ik me één deze weken ook nog wel aan een lekker gebakken wormpje of een stukje gebakken hond ;)

We hebben geslapen in de grootste backpackers straat van Thailand en het wasgigantisch toeristisch(je bent voor de locals echt een wandelende ATM (=pinautomaat) want het enige wat ze van je willen is geld) ondanks dat heb ik het er echt naar mijn zin gehad. Overal had je spotgoedkope kleding (ik heb me natuurlijk niet kunnen beheersen), barretjes, restaurants en héél veel ladyboys! Niemand doet er hiet moeilijk over en het lijkt alsof ze volledig zijn geaccepteerd en dat is juist het leuke vind ik, iedereen kan er precies zo bij lopen zoals hij of zij willen en niemand kijkt er van op!Natuurlijk hebben we ook het nachtleven in Bangkok beleefd en moe en wel zijn we vandaag weer terug gegaan naar Singburi.

Aanvankelijk zou ik vanaf morgen een Thai Buddism week gaan doen maar ik heb mijn programma verandert waardoor ik volgende week olifantenpoep mag gaan scheppen en verwaarloosde en mishandelde olifanten ga verzorgen. Ik heb er heel veel zin in en ik ga vanaf nu proberen na elk project een blog te schrijven!

Java, Bali en Lombok!

Indonesie, het land dat uit zoveel eilanden bestaat dat het onmogelijk is om alles te zien in
slechts 2.5 week, het landwaar ik degrootste gebouwen heb gezientot en met de meest armoedige hutjes en mensen die tussen het afval naar bruikbare dingen staan te zoeken, het land waarde mensen (vooral de oudere generatie) vaak nederlands kunnen spreken, het land waar iedereen met je op de foto wilt en waar je tot aan vervelens toe wordt belaagd met uitspraken als ''hello miss how are you?'' ''you want massage, pedicure, manicure, neckless, icecream?'' en 'you need transport?' niet te vergeten...Het land waarer zomaar een geit, kip of hondde weg op kan lopen enik bij de meest gevaarlijke chauffeurs in de auto heb gezeten Maar vooral het land waar ik een hele leuke tijd heb gehad!

12 januari vlogen Danja en ik na een dramatische nacht met 20 anderen op een kamer (de ene kon nog harder snurken dan de ander...) naar Jakarta. Daar aangekomen merkte ik meteen hoe anders Indonesie is ten opzichte van Maleisie en Singapore.Tijdens de busrit van het vliegveld naar de stad zagen we vrijwel alleen maar enorme gebouwen maar toen we zelf gingen rondlopen belandden we al snel in de sloppenwijken. Jakarta was voor mij daarom misschien wel de plek waar ik een kleine cultuurschock kreeg. Om te beginnen alleen al het verkeer! Auto's, bussen, tuktuks, honderden motortjes tot fietsers, eettentjes en kippen op de weg en dat allemaal door elkaar heen, allemaal op weg naar hun bestemming. Een grote chaos...

Daarnaast was iedereen heel erg onder de indruk van ons als toeristen. De kinderen giegelden als we voorbij kwamen, iedereen sprak ons aan en het merendeel wilde met ons op de foto of dat wij foto's van hen maakte, van hun huis en hun dieren. Die vriendelijkheid waarmee we werden overvallen was wel een hele leuke ervaring!

Diezelfde dag zijn we naar Bandung gereisd. We sliepen in een vreselijk hotel om over de douche nog maar te zwijgen... Je zou meteen een ziekte oplopen als je daar onder was gaan staan, niet heel confortabel dus maar door die ontzettend vieze badkamer belandde ik wel bij een indonesische kapper! Mensen die mij goed kennen weten dat ik bij wijze van spreken het liefst 2 x per dag mijn haar zou willen wassen dus toen ik langs een kapper kwam was de verleiding te groot om met handen en voeten uit te proberen leggen dat ik alleen mn haar wilde laten wassen. Uiteindelijk snapte het vrouwtje het en ben ik voor nog geen 2euro bijna een heel uur verwend en dat was wel heel fijn! Bandung was ook de stad waar ik voor het eerst achterop een motor heb gezeten in het choatische verkeer, een hele leuke ervaring!!

Daarna afgereisd naar Yokjakarta, na een 8 uur durende treinreis kwamen we aan in een hele gezellige stad met leuke bezienswaardigheden in de buurt (het was daar dan ook veel toeristischer) Er waren ontzettend veel hostels dus het was vrij gemakkelijk om onderdak te vinden. Na onze vreselijke kamer in Bandung waren we heel blij met ons plekje. Dat gevoel verandere snel toen we s'avonds allemaal beestjes in ons bed zagen. Dat laat je niet bepaald gerust slapen en toen ik midden in de nacht wakker werd en Danja op de computer aan het googelen was naar die beesten en even later bevestigde dat het toch echt bedbugs waren werd ik toch lichtelijk paniekerig. Op dat moment begon de moskee ook nog door de hele stad te galmen en dat maakte mijn nacht echt compleet!
Jullie snappen wel dat we de volgende dag meteen op zoek zijn gegaan naar een ander hostel en vanaf dat moment alle matrassen hebben gecheckt voordat we een kamer accepteerden!!

Verder zijn we in Yokjakarta weer herenigd met Fleur en gingen we met z'n 3en verder! Onze pogingen om cultureel te doen werden meestal verpest door het regenseizoen (dagelijks kwam het vanaf het middaguur tot s'avonds met bakken uit de hemel, en daarvoor ga je dan naar Indonesie ;) ) Desondanks is het ons toch gelukt om een van de bekendste en grootste tempels te bezoeken, de borobodur .......Foto's volgen (veel) later, ben heel snugger de usb kabel van mn camera om alles op de computer te zetten vergeten...

Onze laatste stop in Java voor ons bezoek aan Bali was Bromo, een plaatsje hoog in de bergen waar je met zonsopgang een schitterend uitzicht zou hebben op onder andere de vulkaan.

Dat wilden we natuurlijk niet missen en ondanks dat iedere andere toerist een jeep-tour had geboekt naar het vieuwpoint gingen wij als die-hards lopend! 2.45 ging de wekken en daar begonnen we dan aan onze 3-uur durende klim stijl omhoog..
Eenmaal aangekomen was er geen zonsopgang te bekennen want het was bewolkt en daarnaast ook nog mistig maar we hadden wel een hele goede ochtendgymnastiek gehad en toch nog een glimpje opgevangen van de vulkaan en de mooie omgeving!

Een (heel) lang verhaal over de belevingen op Javam ik hoop dat jullie nog niet zijn afgehaakt.... ;)

Bali was vooral de plek waar we hebben gerelaxed, naar het strand zijn geweest en hele leuke avonden hebben gehad in discotheek Skygarden. Een discotheek met meerdere veridepingen, balkons, dakterassen en nog veel fijner, gratis entree, drank en zelfs eettafels vol lekkere hapjes!

Toch hebben we niet alleen gefeest. Ik heb op Bali voor het eerst van mijn leven op een scooter/motor geregen. Op de heenweg naar de Tanah Lot tempel (tempel in het water) ging ik acherop en op de terugweg heb ik mijn angst op zij gezet en toen ben ik zelf gaan rijden met mijn prive indonesische levendetomtommetje achterop die mij vertelde welke afslagen ik moest nemen, Het was ontzettend leuk en had neit gedacht dat het zo goed zou gaan!

De laatste dagen van mijn tijd in Indonesie hebben we doorgebracht op het eiland Lombok waar we per ferry heen zijn gereisd vanaf Bali. Ons plan was om de 26ste weer terug te gaan per ferry naar Bali om daar Fleurs verjaardag te vieren en ik vloog de 28ste vanaf Bali naar Singapore..Helaas hoorden we diezelfde dag dat er geen boten meer vaarden tot en met de 29ste vanwege de enorme wind waardoor de dag ervoor bijna een ferry was gezonken, zelfs vrachtwagens waren omgevallen op die boot.. Wij natuurlijk blij dat we niet op die boot zaten maar het was toch wel erg vervelend dat we ineens op een eiland vastzaten waar de stroom om de 3 seconden uitviel en we eigenlijk geen kant opkonden... uiteindelijk hebben we een vliegticket kunnen regelen en na heel wat euro's lichter konden we Lombok verlaten en zijn we gelukkig allemaal op tijd gearriveerd op de plek waar we moesten zijn...

Ondanks dat ik Lombok iets te uitgestorven vond was het wel een heel mooi eiland en heb ik op het mooiste strand wat ik tot nu toe heb gezien gelegen! En niet te vergeten heel veel aapjes gezien!

Ik ben inmiddels al weer 4 weken weg en mijn eerste maand was in ieder geval heel erg geslaagd!! Morgen vlieg ik naar Thailand en het is best even wennen om nu echt 'alleen' door te gaan! Ik hou jullie op de hoogte...Tot het volgende blog!!

Multiculti Maleisië!

Maleisië... het land waarvan ik eigenlijk niet zo goed wist wat ik kon en moest verwachten. Het meest ontwikkelde land van Azië, dat wist ik wel. Maar zó ontwikkeld, dat had ik niet gedacht. Alle wegen zijn perfect aangelegd, het openbaar vervoer is goed geregelt en alles is tot in de puntjes verzorgd. Zelfs langs de snelweg staan er keurig gesnoeide boompjes en struikjes. Soms krijg ik het gevoel dat ik ergens in Europa verblijf terwijl ik tegelijkertijd aan heel veel dingen zie en merk dat ik toch écht in een ander werelddeel ben.

Het leuke van Maleisië vind ik alle verschillende culturen die je ziet. Er leven hier zo veel nationaliteiten, onder andere heel veel Chinezen, Indiërs en Moslims. Het maakt het dan ook lastig de ‘echte' Maleisiër te beschrijven en er tussen uit te pikken. Dat er zoveel verschillende nationalieiten en mensen met verschillende geloven bij elkaar leven kun je in vrijwel elke stad goed terug zien doordat er ‘gewone' kerken, tempels en moskeeen staan en daarbij heb je vaak ook nog de verschillende wijken zoals China Town of ‘Little India'.

Ik ben nu meer dan een week in Maleisië en we hebben al veel gezien en meegemaakt. Het avontuur begon het eiland Penang waar ik na een lange en vooral luxe vlucht aankwam. Gedurende mijn hele vliegreis ben ik verwend met hapjes, en drankjes, snackjes, fruit, warme maaltijden die je kon uitkiezen van een luxe menukaart tot en met sokken,een headseat, een tandenborstel, een dekenentje en een kussentje. Jullie begrijpen wel dat ik het slechter had kunnen treffen en die 16uur stilzitten op deze manier niet bepaald een straf was ;)

Één van de dingen die me het meest zijn bijgebleven van Penang zijn de aapjes die ik op de Penang Hills heb gezien en de kikkers en slangen op de markt die volgende de verkoper heerlijk waren voor door de soep (voor mij geen soep dus!!)

Na Penang richting de Cameron Highlands gereist. Wat een mooie natuur heb ik daar gezien! Het gekke was dat het op sommige plekken wel wat weg had van de Alpen. Vooral de huizen leken erg op Chalets en dat in combinatie met de heuvels en de koelere temperatuur (vooral s'avonds!) deed je soms doen denken dat je op vakantie was in bijvoorbeeld Oostenrijk.

Leuk was dat we tijdens een wandeling door de jungle een man ontmoette die ons mee heeft genoemen naar één van de stammen die daar diep in de jungle woonde. Hij vertelde ons tijdens de 1.5 uur durende wandeling dat één meisje van de stam die route minstens 2 keer per dag aflegde om naar school te gaan in de stad. We hebben haar ook ontmoet en gezien hoe afgelegen en primitief deze mensen daar leven..

Na zoveel natuur was het raar om in een mega stad als Kuala Lumpur aan te komen. Wanneer je in Maleisië bent kun je het land eigenlijk niet verlaten zonder de hoofdstad te hebben bezocht maar wij vonden 1 nacht daar meer dan genoeg en zijn toen snel weer doorgegaan.

Nu zitten we in Melaka, een gezellige en kleine stad waar je veel Nederlande invloeden terug kunt zien. We blijven hier tot morgen, dan reizen we verder naar Singapore want de 12de vliegen we naar Jakarta!!! Maleisie was leuk maar heb heel veel zin om naar Indonesië te gaan!

Het is bijna zover!!...

Lieve allemaal,

Over iets meer dan 2 weken is het dan zover... Na 4 maanden lang zo'n 40 uur per week bij echt Hema werken, elke vrijdag en daarnaast heel, heel veel avondjes oppassen, niet winkelen en alleen geld uitgeven aan dingen die je echt echt nodig hebt wordt hetgene waarvoor ik heb gespaard eindelijk werkelijkheid!! Ik vertrek dan vanaf Schiphol naar Maleisie om daar een maand samen met Danja en Fleur te gaan reizen. Na mijn eerste maand in Azie in bekend gezelschap te hebben gereisd ga ik daarna voor 2 maanden alleen verder, heel spannend maar verheug me er heel erg op! Vanaf Singapore vlieg ik naar Thailand waar ik een aantal projecten ga doen in verschillende delen van het land. En last but not least, daarna 3 weken naar Cambodja om vrijwilligerswerk in een weeshuis te doen! 3 maanden gaan waarschijnlijk ontzettend snel voorbij, maar ondanks dat ga ik veel mensen wel erg missen en het lijkt me daarom heel leuk om via deze manier contact te houden en mijn ervaringen met jullie te delen!!

Liefs Elske

xxx